veya vicdan..ama ben yürek demek istiyorum, insanı insan
yapan yürek.
İnsanı insan yapan evet, zira yüreği neye el veriyorsa insan
onu başkasına veya kendine reva görebiliyor. Orası rahatsız
olmuyorsa hayatının içine herşeyi katabiliyor, doğruları kendine
göre değiştiriyor bazen işine geldiğince. Aşıyor aştıkça, yıkıyor
duvarlarını yıktıkça, el veriyorya yüreği, neye göre kime göre
kime ne diyor insanoğlu, üç kuruşluk Dünyada insana yakışanı
yapamıyor. Sevdiğinin kıymetini bilemiyor, sevmenin Aşkın
değerini kıymetini bilemiyor. Öyle bir at gözlüğü takıyorki
önünden başka yeri görmüyor. Sahibi atına sağdaki soldaki
şeyleri görüp korkmasın ürkmesin diye at gözlüğünü takıyor ya,
insanda işine geleni yaşayabilmek için at gözlüğü takıyor kendine.
bazen bilerek, bazen bilmeyerek, ama sorgulamadan...
Yüreksizlikten şikayet eden insan yüreksizliklerin sahibi oluyor,
oluyor da başı önünde eğilmiyor, ne tuhaff.. Bilemiyorum belkide
bu insanlar hayatları boyunca işine geleni ve mahrum kalmamak
adına yaşadıkları için bu seferde aynı gamzılığa duyarsızlığa
anlayışsızlığa sahip oluyorlar, yani şikayet ettikleri gibi oluyorlar..
İnsanı insan yapan Yürek değilmi gerçekten de. Hayatın
boyunca yaptıklarını, yapabildiklerini söyle bana kim
olduğunu söyleyeyim sana, ama nefret etme bende sonra,
çünkü ilk defa işine gelmeyen şeyleri duyacaksın, acı
gerçekler tokat gibi yüzüne çarpacak...ya da boşver
herneysen kimsen yaşa gitsin, mesihmiyim ki ben...
Sen herşeyi ne kadar var edeyim diye uğraşsan da
anlamayan yürek her zaman herşeyi mahvetmeye
görmemeye anlamamaya devam edecektir bir bakın
hep böyle olmuyormu..oluyormuş meğer..
Hayat bazen yıllarınızı, saflığınızı, hatta bazı duygularınızı
alan yok eden dersler veriyor insana.
5 yorum:
Ne kadar doğru insan yüreğince insandır.Kimilerinin yüreği kötülü
ğe,kimilerinin iyiliğe çalışır.Kötü
lüğe çalışan yürek sonra pişman olurmu hiç sanmıyorum pişman olacak
sa yapmaz zaten.Bizler her zaman iyi yüreklerimizi koruyalım harika
sınız.Sevgiler...
Ben bu moddayken, çocuk olsam tekrar diye geçiriyorum. Öyle saf yürekler ki..
Belki o yürek ölmüştür:(
Efendim, merhabalar; "İyiliğe iyilik her kişinin, kötülüğe iyilik er kişinin karıdır."
Alemlerin Rabbi olan Yüce Allah; Kötülüğe iyilik düşünen yüreklere sahip olan kullarından eylesin bizleri.
Yüreği anlatan bu güzel anlatınızı bize paylaşıma açan kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim efendim.
Selam ve saygılarımla.
"Hayat bazen yıllarınızı, saflığınızı, hatta bazı duygularınızı
alan yok eden dersler veriyor insana."
Bu son cümle herşeyi özetlemiş zaten. Hayat, herşeyimizi alıp götürüyor gerçekten de. 17-18 yaşındaki halimi düşünüyorum da mesela,geleceğe umutla bakan, yüreği yaşama sevinciyle dolu, en küçük mutlulukta ayakları yerden kesilen, aşkın ömür boyu süreceğini falan sanan saf mı saf bir genç kız. Hep en doğru seçimleri yapacağını, en isabetli kararları vereceğini, hayatının her zaman daha iyiye doğru gideceğini sanan... Şimdi düşünüyorum da acaba kızımı gelecekte yaşayabileceği şeyler (yani hayatın gerçekleri) için bugünden uyarsam mı? Ya da en iyisi bırakayım da yaşayıp kendisi görsün. Bütün bu süreçlerden o da geçsin ve gerekiyorsa sonuçlarına da katlanmayı öğrensin. Sevgilerimle...
Yorum Gönder