16 Ağustos 2010 Pazartesi

KADER KISMET....

Hayat mutlu olacağınız şeyleri sizin karşınıza çıkarmıyorsa, o ortamı oluşturmuyorsa siz mutlu olmayı öğrenmek zorunda kalmıyormusunuz acaba? Öğrenmek...

Daha kötülere bakarak, belki şükrederek elindekilerle yetinerek, ama aslında içerde biryerde özlemlerle hayatı tüketmek.

Acı olan şu ki hayatı tüketirken taşıdığınız katmak istediğiniz özlemler hayallerde tükeniyor birer birer, hayat herkese herşeyi sunmuyor maalesef. Bir insanlık kantarı olsa, terazinin diğer tarafına koyduğunuzda sizi yerinizden kımıldatamayacak insanlara bakıp şöyle bir canın sıkılmaması mümkün değil. Somaliye, Afganistana bakıp şükür demek güzel ama gerçekler değişmiyor ki yanınızda sizin koşullarınızda olan insanlar hatta sizin kadar insan olamayan insanlar sizden çok fazlasını yaşıyor bir şekilde.. Elden birşey gelmeyip beklemek, ummak, umut ederek yaşamak...

Umut edilenler, yaşamak istenenler hayatın hangi diliminde hangi yaş sayısında gelirse tamamdır? 30iyimi, 40iyimi, 45nasıl, ya 50..? Bindiğiniz hayat treninde camdan seyrettikleriniz gittikçe daha güzelleşebilir diye umut ederken ya buzul, veya çöl alanlarına gidiyorsa tren, kaderinizin  tamamlanacak yolculuğu buysa?

Ürkütücü değilmi? Dilerim değildir. Ne benim, ne de kimsenin...

17 yorum:

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

o hayat treninde yolculuğumu tamamlamaya doğru giderken seyrederek geçtiklerimden çok yanımda olanlarla güzel olur herşey diye düşünüyorum
umut ve hayal insana has düşünceler
hayal edebilen insan bir sonraki güne umutla girebilir
gerçekleşen hayaller bir sonrakine yer açar
eğer hiç gerçekleşmeyecek birşey ise umut etmekten başka çare yoktur
yaşam boyunca hiçbir grafik hep yükselişte olamaz değil mi?
illa ki inişte olunan bir konu muhakkak vardır insanoğlu için
işte tam da adına "hayat" diyeceğimiz bu döngü böyle sürer gider nokta koymaya doğru...

stuven dedi ki...

bence umutlarımız, gerçekleştirebileceğimiz hayallerimiz hep olsun...

herşeyden önemlisi huzurumuz olsun.

Siyah Gül.... dedi ki...

yazı kesinlikle süper...insanlar için bişeyleri farkına varma zamanı gelmişde geçiyor aslında...

uğurböceği dedi ki...

öncelikle ne zamandır yoktunuz yada ben mi yazılarınızı kaçırdım bilemicem.
bence yaşam treni mutlu olacaklarımızı bize sunmuyorsa mutluluğu kazanmalısın tabi.

ama kimi insanda bir çok şeyi kazanmış mutlu olamamıştır.

bence trende bile olsan bakan göz önemli saygılar.

Saglıklımutfak dedi ki...

Evet ürkütücü. Bende kimi zaman düşerim bu düşüncelere kavrulur içim. hep iyi olacak yarın daha güzel olacak derim ve o yarınlar hiç bitmez. Bir aşağı bakarım bir yukarı ortada olduğuma şükrederim. Bir kademe yukarı çıkmak için tüm çabam . Allah bulunduğumuzdan aşağı düşürmesin dilerim.Annem der ki: ümit fakirin ekmeği imiş ye memet ye:) saygılar

Deliler Teknesi dedi ki...

Her şeye rağmen umutlarımızı koruyalım derim... Makinist değilsek trenin bizi nereye götüreceği konusunda ancak dua edebiliriz... Selam ve sevgiler, hayırlı Ramazanlar...

Zeugma dedi ki...

Afrika'da bir deri bir kemik, bir parça ekmek için yalvaran bir bebek olarak da gelebilirdik dünyaya, Buckingham sarayında veliaht olarak da doğabilirdik...
Ortasını bulup sağlık yerindeyse şükretmek gereklidir.
Ölümden başka her şey yalan çünkü.....

Adsız dedi ki...

Merhabalar,

Benim bir arkadaşım vardı, çocuk öyle zeki ve öyle çalışkandı ki, kendi imkanları ile ancak bir Endüstri Meslek Lisesini bitirip, babasının onları terk ettiği diğer kardeşlerine ve annesine yardımcı olmak için bir an evvel hayata atılıp onların geçimini sağlamak zorundaydı. Oysa, babaları onları terk etmemiş olsaydı, arkadaşım tahsil edilebilecek en güzel okulu bitirir ve çok saygın bir makam ya da mevkide olabilirdi. Şimdi bu arkadaşımı nereye yolculuk ettiğini bilmediği kader trenine bindiren kim?

Hepimiz bir kader treninde yolculuk yapıyoruz, her birimizin ineceği istasyonlar nasıl ayrıysa, karşılaştıklarımız da, yaşadıklarımız da ayrı ayrı olacak. Nasıl ki her bir insanın yüzüne ayrı bir mühür vuruluyor ve hiçbir insanın yüzü bir diğerine benzemiyor ise, kader dediğimiz yaşadıklarımız da birbirine benzemeyecek.

Sonuç olarak; bize öğütlenen doğru yoldan ayrılmadan sabırla ve şükürle ilerlemeye devam edeceğiz.

Cenab-ı Allah, inşallah emeğini zayi etmeyen ve karşılığını gören kulları arasına bizleri de ilhak eder.

Hayırlı günler dilerim.

Newbahar dedi ki...

Her insan kendi kaderini yaşar!...
Bu söze tamamen boyun eğdim ben. Zenginlerin kaderine zenginlik, akirlerinkine fakirlik yazılmış. Birilerine para, şan şöhret verilirken vicdanları elinden alınmış.
Bir yol ki giderken hangi manzarayla karşılaşacağımızı bilmeden yol almaktayız ve duracağımız durağı bilmeden!...
Oysa ki bizim için seçilmiş durak çoktan belli öyle değil mi?

Bazen oluyor cennet ve cehennem yolcularının bile hangi gişeye bilet aldıkları belli diye düşünüyorum.
Tuhaf, ürkütücü, düşündürücü!!!...

mehbup dedi ki...

İnsanoğlu elimdekilerle yetinmeyip, daha fazlasını ister, daha çok mutlu olabilmek için.Yanlış mı bilemiyorum.
İnsanın doyumuyla ilgli.
Hayat her zaman istediğimizi vermiyor, yoruyor artık.Umut etmek belki de hayata bağlıyor.
En güzel şekilde yolculuğumuz tamamlanır.

NiLaY dedi ki...

yazılarınızı, yazılarınızın düşündürdüklerini özlemişim, kaleminize sağlık :)

Hatsumomo dedi ki...

Valla en güzeli ,pekde umut etmeden yaşamak.
Umut etmezsen ,olmuyor diye üzülmezsin hem..:)
Yani kendi adıma konuşuyorum tabi.
Şaka bir yana ne de demişler :
Umut fakirin ekmeğiymiş ,bizlerinkide o hesap işte :)
Yaşama tutunmak için, bir umut, bir neden !

A-H dedi ki...

haklisiniz ne yazik ki sukretmek de kesmiyor insani bazen, ama ne yazik ki bu dunya adil degil ve belkide bizler adaleti beklemekle yapiyoruz en buyuk hatayi... bilemiyorum

umarim sizin treniniz gonlunuzun arzuladigi en guzel istasyonlara dogru yol aliyordur
sevgiler

Adsız dedi ki...

Sabah uyandığımda ilk çevreme bakarım aldığım nefes için yeni doğan günün yeni umutlar getireceğini düşünerek ve de çok zor durumdaki insanların acılarını yüreğimi acıtsada hissederek şükrederim yüce yaradana..Ve umutlarım, hayallerim hep vardır.
Güzel bir yazıydı teşekkürler Mavi tutku..Selamlarımla..

Esin Bozdemir dedi ki...

çevremizi ve çevremizdeki insanları değişitremeyeceğimize göre, biz en doğrusu düşünce sistemimizi değiştirmeliyiz!ve umutlarımızı asla tüketmemeliyiz!...
her şey yeni bir bakış açısıyla ve işte o yeni pencereden yepyeni güzelliklerle olsun hayatınızda!...
güzel bir paylaşımdı teşekkürler mavi tutku...

Banuca dedi ki...

Hayallerin, umutların, yaşanmak istenelerin tamam olması demek, mezara girmek demek, onlar biterse yaşam biter, hayatın ne anlamı kalır ki?
İnsan kaderini kendi yönlendirir bence, çünkü ortam hazırlayan dış etkenlerdir, ama karar bize aittir, son karar da kaderi yönlendirendir...
Mutlu olmak insanın içinde olan birşey, mutlu olmayı bilmek, mutluluk duymak, bunlar bizim elimizde, etrafta ne olursa olsun, kişiler nasıl davranırsa davransın, mutlu olmak istemedikten sonra....
Hayat sana birşeyler sunmuyor diye küsmek niye, sen hayata birşeyler sunabiliyormusun? Yaşamak güzel, yaşamasını bilirsen, doğa güzel görmesini bilirsen...
Sevgiyle kalın...

Yeşim dedi ki...

Her zaman hayallerimiz, yaşamak istediklerimiz olacaktır şüphesiz. Çoğu zaman yaşadıklarımızla taban taban zıttır yaşamak istediklerimiz. Yine de umudumuzu kaybetmemeli, mutluluğun her yaşımızda farklı anlamlar taşıdığını bilmeliyiz. Her gecenin bir sabahı vardır. Her kıştan sonra bir bahar :) çölün ortasında mutlaka bir vaha vardır.